Kakav je u zakonskom smislu status ribočuvara, koja su zaista njihova ovlašćenja i kakve su obaveze ribolovca u odnosu na zahteve kontrolora samo su neka od pitanja na koja odgovore ne zna većina naših pecaroša. Budući da nepoznavanje propisa nikoga ne oslobađa zakonske odgovornosti a da istovremeno može biti uzročnik ne samo potpuno nepotrebne nervoze već i vrlo konkretnih problema, u tekstu koji sledi razjasnili smo neke od najprisutnijih nedoumica o radu ribočuvarskih službi i o odnosu rekreativnih ribolovaca i ribočuvara
Većina srpskih pecaroša ribočuvare, nažalost, ne viđa naročito redovno, pa čak ima i onih koji tokom više godina nijednom ne budu kontrolisani. Dodamo li tome činjenicu da u našoj zemlji ne postoji obavezan ribolovački ispit, a da veoma mali broj korisnika ribarskih područja o propisima i pravilima obavesti ribolovce (koji najvećim delom ne pokazuju interes da se sami s tim upoznaju), nije nimalo čudno što malo ko zna šta je dozvoljeno a šta ne, pa i to kakva su prava i obaveze ribočuvara. To nepoznavanje često dovodi do konfliktnih situacija, pogotovo na početku godine, kada (da budemo krajnje otvoreni) mnoge ribočuvarske službe posebno intenzivno i temeljno obavljaju svoju dužnost kako bi na taj način motivisale ili primorale ribolovce da kupe godišnje dozvole i time što brže u kasu korisnika za kog rade uterale što više novca. Da bismo pomogli ribolovcima da pecaju bez stresa, a savesnim ribočuvarima da lakše rade, sačinili smo spisak pitanja koja se često postavljaju i odgovore na njih potražili u propisima, uz veliku pomoć Olivera Adžića, šefa ribočuvarske služe Ribolovačkog saveza Vojvodine (korisnika Tamiša, gornjeg toka Tise kroz Srbiju, te nekoliko vojvođanskih stajaćica) i jednog od najboljih poznavalaca zakona i podzakonskih akata kojima su regulisana pitanja zaštite i održivog korišćenja ribljeg fonda. A ta pitanja su:
- Da li ribočuvar ima status službenog lica?
- Da li ribočuvar ima pravo da traži da mu ribolovac osim dozvole pokaže i neki drugi identifikacioni dokument (ličnu kartu, pasoš itd)?
- Sme li ribočuvar da kontroliše ribolovca van svog radnog vremena odnosno u slučaju da nema kod sebe radni nalog za konkretni dan i teren u pisanoj formi?
- Da li čuvar ima pravo da uzme čuvarku od ribolovca i proverava njen sadržaj? Može li ribočuvar zahtevati od ribolovca da otvori prtljažnik svog automobila i potom pregledati isti? Ima li pravo da oduzme ribolovcu dozvolu i pribor?
- Da li je ribočuvar ovlašćen da udalji ribolovca sa vode ako ovaj ima zadržan ulov kojim je ispunjena dnevna kvota, ali sve ribe uhvaćene nakon toga vraća u vodu?
- Kako je u Srbiji regulisano pecanje iz čamca i da li je na vodi na kojoj nije dozvoljeno pecanje iz čamca, a dozvoljeno je korišćenje plovila, zabranjeno prevoženje ribolovaca sa priborom do mesta pecanja, tj. da li se i to može smatrati za pecanje iz čamca?
RIBOČUVAR IMA SVOJSTVO SLUŽBENOG LICA. Zakonom o zaštiti i održivom korišćenju ribljeg fonda regulisani su status ribočuvara i njegova ovlašćenja, te predviđene sankcije za nepoštovanje tih ovlašćenja (ometanje) ili nepoštovanje zakonskih odredbi i propisa koji su proizišli iz tog zakona.
U članu 11, kojim je regulisano čuvanje ribarskog područja, piše: »Korisnik je dužan da obezbedi čuvanje ribarskog područja. Čuvanje ribarskog područja vrši lice koje je zaposleno na neodređeno vreme kod korisnika, koje ima stečeno obrazovanje četvrtog stepena, položen stručni ispit i licencu za ribočuvara i koje nije osuđivano za neko od krivičnih dela kao član organizovane kriminalne grupe, krivična dela protiv imovine, krivična dela protiv privrede... (-Ceo tekst možete pročitati u Ribolovu br. 578-)